آخرین اشعار ارسالی

نه خیالت که مرا هیچ کسی یار نبود
دل من، غیر تو با هیچ کسش کار نبود

بسته به چشم تو بود چشم نگاهم همه جا
نه که جز چشم خمار تو به بازار نبود

سر ب

ادامه شعر

مرکب عصیان گر و
سرکش
ظن و گمان به باد و باران
خلسه ها راکد و پرهیز ز فهم
قصه ها تکراری
جان ، عاریت ، ورطه ، سنگلاخ
دلم
محاسنش
سپید شد از این

ادامه شعر

ما نیز گذاشتیم
و گذشتیم از این راه خراب
چه بلاها که ندیدیم در این راه
آخرش بود سراب
در ره عقل بباختیم به دل
بازی چرخ چه دیر

دارایی ما دلکی بود که دادیم به آب .

مفتون

ادامه شعر

امسال هم نیامدی این دل نگران شد
گذشت به درد سال عاشق بی تو خزان شد

عاشق به درد عشق رخ دلدار که سوخت
در عشق یار عاقبت مجنون به فغان شد

یک عم

ادامه شعر

پرده بر چهره‌ی ویران شده‌ی شهر بکش
بر حجابش گل و یک جنگل و یک نهر بکش

تا که کس با خبر از عمقِ فجایع نشود
ماله بر درزِ فساد و تَرَکِ فقر بکش

مش

ادامه شعر

چه می داند بهای عفت آنکس
حیـایِ خویش را ارزان فروشد


چو مروارید باید در صـدف بـود
که باشد در کمینت چشم ناپاک

ادامه شعر

عشق نگاه تو به دریاست
حضور منو تو در شب یلداست
عشق نفسهای عمیقیست
غزلهای بلندیست
هیاهوی غریبیست
عجب درد قشنگیست
عجب نقش ونگاریست
عشق همین لحظه

ادامه شعر

من از دههٔ شصتم
دههٔ غم دههٔ ماتم
دههٔ آزمایش دین‌سالاری

من زادگاهم ایران است
کشوری سخت مذهبی
کشوری با مردمی خرافاتی

آری من متولد دههٔ شصتم

ادامه شعر

ما راه خطا رفته ایم
چو آجری گشته ایم پنهان
در میان کاه گل دیوار
نظاره گریم بر آنچه
می گذرد
و می افکند نقش خود
بر پرده در ، بردیوار

می گویمت

ادامه شعر

هربار که سیمای نبودنت
بر خیرگی خیال هراس می ریزد
میان شعله‌های خاموش خورشید و
آشفتگی آسمان
بی‌تابی ماهی در شیار زمین
باران را فریاد می زند
و

ادامه شعر

تمام زندگی این است :که در نامهربانی ها
بیاموزی و بسپاری ، به خاطر مهربانی را

بزرگی نه به نام است و نه حتی زور بازویی
که وجدان میکند معنا

ادامه شعر

نمی داند
نمی داند می دانم
قصه های لبخند بر لبی
که برای من و تو
بافته اند
اژدهای هفت سری ست
که می خواهد
گرداگرد ما
تنگاتنگ
جنون و پلشتی
شعله

ادامه شعر

جان می دهد ؛
دخترم ،
به تن خسته ام .

شتابان دویدم ؛
تابه تورسیدم ،
چون رود جاری شدم

قلب ؛
بستراحساس ،
آرامکده ی عشق است .

ادامه شعر

بیا یک عمر شور و شادمانی کارمان باشد
کریم کـــارساز مهـــــربانی یـــارمان باشد
 
گل جانت بیاور تا ببویم عطر خوشبویش
همیشه از سرِ مستی فقط اخبارم

ادامه شعر

برایم قطره بارانی بیاور
دلم تنگ است
هوا پس
زمین پیر و زمان دلگیر
نفس خسته‌
تامل سخت و درمانده
اگر سخت است
برایم بوی بارانی بیاور
تنی رنج سفر

ادامه شعر

چگونه وضف کنم من ترا به تنهائی
با این وجاهت و با این جمال و زیبائی

اجازه ده که به دریای چشم آبی تو
شوم پرنده ی عاشق چو مرغ دریائی

مگر شود که ف

ادامه شعر

مربی فرمودهمه ازخدائیم وراهیان او

چهل ساله تن کجاپاسخ دهددهساله جان او

مابازیگرانیم که جلوه می کنیم دردست او

این بارگرانیست گرنخواهیم یاندانی

ادامه شعر

راهِ دور چه آسان می‌گذرد
چودل نزدِ،شاهِ خراسان می‌رود

هرقدم به گنبد،چونزدیک‌تر می‌شوم
سبک بال هم چو،کبوتر می‌شوم

جانی که از قفس، آزا

ادامه شعر

ای عاشقان سپاس مرا خوب،حد زدید
با ترکه های عشق، چه مطلوب،بد زدید
از عاشقانه هاچقدر،زجر میکشم
هر بار بر این قلبِ
پُرآشوب، بد زدید

ای کاش حری

ادامه شعر

روی بوم قلبم با فخر از تو می نویسم
من تو را چون شب، پر از غرور می نویسم

یاد دارم سکوت لحظه ی خون جگری ات را
صبر وفای تو را، پر از تلاطم می نویسم

ادامه شعر

این قدر نزدیک بیا
تا مسیر رابطه پیدا شود
مبادا چشمانت را باز بگذاری
سربه هوا حرکت کنی قدم هایت بخواب رود
جوهر قلم تمام شد
فراموش نکن مو

ادامه شعر

شمیم عطر رضوان را سمر آورده است امشب
همای رحمت حق را بصر آورده است امشب
ز سلب موسی جعفر وصی پاک پیغمبر ببین نجمه به لطف حق پسر آورده است امشب
پس

ادامه شعر

روح یک پروانه در من بال میخواهد چکار
شانه های نازکش کوپال میخواهد چه کار

بادوقتی گیسویش را بوسه باران میکند
در نسیم صبح شنبم یال میخواهد چکار

ادامه شعر

روزِگاری صاحبِ دنیا، خدا بود
دستِ هر افتاده پایِ بی عصا بود
جمله از او، حسِّ زیبا می گرفتند
عشقِ دلسوزِ شَه و شیخ و گدا بود
آدمی را، مثلِ آدم دوست

ادامه شعر

راز زیبایی خلقت زِ خدا پرسیدم؛
تا بگویند در آن پرده چه پنهان شده است ؟

پاسخ آمد رمضان است همان سِّر نهان،

که تَبرک به صدای شجریان شده است.

زهرا سادات

ادامه شعر

مشهورِ جهانهایم آنگه به که می مانم
گه فوق مَلَک باشم گه حبسی زندانم
یک آنی جهان بانم  آنی دگر حیرانم
ایمان شده بنیانم بی دینی فرا خوانم
در آتش

ادامه شعر

طالع سعد و نحس
روی در روی آرزوهایم
مثل روزهایم که می روند پی در پی تا آخر روزی که می رود آرزومندم
ای خدا تا کجا می رود سر انجامم
هر که را بینم ه

ادامه شعر

امشب ستاره نام تو را داد می زند
ماه از زبان پنجره فریاد می زند
در خلوتی نشسته و خون گریه می کند
سازی که در عزای خودش شاد می زند
امشب دوباره داغ زم

ادامه شعر

در
دلی
حبس
ابدم
که
شمشیرهای
جنگی
و
دیوارهای
سنگی
دارد.

ادامه شعر

بر بشر صد ها بگذشت که آخر دریافت
که هرآنکه زنده زنده می خورد کفتار نیست

سال ها ظلم فرود آمد بر او چیزی نگفت
تا که فهمید زبان او دگر بیکار نیست

ادامه شعر

دنبالِ منِ خراب و دیوانه نگرد
در شهرِ غریبه کُش پیِ خانه نگرد
وقتی که تمام شهر با پیله خوشَند
دنبالِ پَر و پری و پروانه نگرد
چون زوزه ی گرگهای شب شد راوی
القصه سگِ وفا پیِ لانه نگرد
مَردی که شکست هیبت اش را روباه
دیگر پیِ نعره های مردانه نگرد

ادامه شعر

شده است ذوب شوی تاب بیاری دمه صبح؟
شده است خون بگریی ؛باز بیایی سره ذوق؟
شده دیوانه شوی راهی بازار شوی؟
شده دردای خودت را همگی چاره شوی؟

ادامه شعر

مازخود بیگانه چون از نظر تو باشیم
تو برو خود را باش
ما چنان آشنا از هر آشناتر .
زخود به خلق نمایانتریم
تو برو ؛گر که روی به نزد معبود
همچنان بر

ادامه شعر

اهل کاشان نیستم
اما شهر من کاش آن بود
خانه طباطبایی ها منزل امید ماست
شب ها پشت بام خانه ی ادریسی ها می خوابم
صبح ها پنیر و نانک می خورم
به باغ

ادامه شعر

لعنت به طُ و شعر من و جمعه غروب ها
لعنت به وینِستون آبی و کل مشروب ها
دیپلم ردی دل کندن و جدایی ام من
لعنت به کلاسِ درس و مبصر و خوب ها

ادامه شعر

رویایی خیس مانده به پلکهای توأم
زیر عطر ناودان تو
آسمان را به سجود آوردم
دست نجوای دلم
خنده ی عاشقانه ای است
ره به سفر داده و دل به تو باخته...

ادامه شعر

شبها بیدارم و با یاد تو تنها موندم
همه ی تنهایی هام رو واسه کاغذ خوندم،

تو که خوابی و نمی دونی همش بیدارم
توی هر کوچه می گرده همه شب افکارم،

ادامه شعر

از این که هستی
دورتر نشو
در رویایم
بمان
در همین حوالی
گاهی
صدایم کن
لبخندی بزن
و دستی تکان بده
خیالم
بی صبرانه
سویت
پر خواهد کشید

ادامه شعر

بهار جان
چند روز پیش
که به خانه‌ی دلم سر زدی
و بشقابِ انتظار را
روی میز چیدی
حواست نبود
که زیرِ اجاقِ دیگِ حوصله‌ام
کم سویِ کم سو
و دل

ادامه شعر

نشستم بر سر کویت دلم دیدار می خواهد
بله من عاشقت هستم،مگر اقرار می خواهد؟
شبیه مجرمی هستم شدم حبس دو چشمانت
بزن حکم ابد بر من ، بیا دست به دامان

ادامه شعر

زندگی پروای پرواز دل است
زندگی شکست عدل عادل است
زندگی مرگ همه راستی ها
زندگی خونین دل و پر فاصل است

ادامه شعر

به نام خدا
می نویسم از معلم، شخصِ او را می شناسی؟
رنگ و بویِ عشق دارد،  رنگ و بو را می شناسی؟
ظاهرش شاد است اما، او دلی آشفته دارد
با پرایدِ زیرِ

ادامه شعر

باران می‌بارد اما چشم من بیدار است
قلب من در تپش است مغز من خوش خواب است
خانه کوچک من چِقَدَر سرد شده
گلِ گلخانه من چقدر زرد شده
آسمان آبی نیس

ادامه شعر

هر جور که نگاه می‌کنم
زندگی به ما پشت کرده
که روی خوشش را نمی‌بینیم...


علیرضا تندیسه

ادامه شعر

فراوان خوابیده ام
در لابلای محال وجود
به انتظار سجود
و لحظه ها در قنوت خیال
رسیده اند به سجده شک
آه از شکوه طلوع سیب
به زایش اشتباه حوا

ادامه شعر

.......... کبوترها ..........

چیده دستت همه ی بال کبوترها را
توی تقویم تو امثال کبوترها را

خیره مانده است به ساعت که بپرسد
گاهی

ادامه شعر

به زلفت بسته ام دل را که زلفت هست دلدارم
چنان مستم ز بویش نیست معلومم که بیدارم
ز چشمت گر رود آبی منم آن ساحل تشنه
که مشتاقم بیاید آب دریایی به دید

ادامه شعر

سرشارم از لبخند، در حضور خدا
تنها جاییست که میتوانم باشم

خدا میداند خیلی دلم خوب است
که برای خوبی دنیا، بهترینم باشم

با امیدی بی انتها راه رفته ام
تا در وقوع رویا که میبینم باشم

خدا برایم همه چیز می آورد
تا هزاران بار بهتر از اینم باشم

ادامه شعر

ندادی نور به شب های تارم
گذشتی راحت از گریه و زارم
اگرچه نیستی دیگر کنارم
هنوز اما تو را من دوست دارم

ادامه شعر

برخیزید ای زَنانِ غمگین در آشپزخانه ها
آی مَردانِ ماسیده بر چَرخْ دَنده های کار و سیمان
برخیزید تا رَنگینْ کمان را
کودکان به کلاسِ دَرس بیاورند

ادامه شعر

چندیست بی‌قرارم و گشتم هوایی‌ات
تو شهرزاد قصه و من هم فدایی‌ات

در حسرت لبان تو عمری نشسته‌ام
یک کام می‌دهی ز لب استوایی‌ات؟

سر لوحهٔ تمام غزل

ادامه شعر

در قلبِ تو صَد جَهانِ بی پایان است
ناجیِ  جَهانِ  غَرقِ  دَر  طوفان است
یِک  لَحظه یِ  دُنیایِ  دِلِ  پُر  مِهرَت
اندازه یِ  کُلِ  وُسعَتِ  کِیهان 

ادامه شعر

لحظه‌های تب‌آلود...

شعری از غلامحسین درویشی:

چون شب پر از شکیبم و دلتنگم
با خویش و با خدایم در جنگم

مصلوب لحظه‌های تب‌آلودم
بر سایۀ درازم

ادامه شعر